20 april 2021
Ode (2)
Koud
Vorig jaar maakte ik op 7 april deze foto:
Vanavond maakte ik deze foto:
Het was koud deze week. De krenten in Limburg gingen gisteren bloeien en komende dagen is de Veluwe ook aan de beurt. Een dikke week later dan vorig jaar.
15 april 2021
Voorjaar
Mooi voorjaarsweer….
12, 13, en 15 april 2020.
Code geel
In mijn hoofd is het net zo onstuimig als met het weer van dit moment. Heftige buien met hagel en natte sneeuw die je als donkere wolken van verre ziet aankomen. Ze worden afgewisseld met sterke opklaringen waarin de zon volop schijnt. De koude noordenwind voelt door alles heen en snijdt in je gezicht. Code geel zelfs vanavond.
Ik heb voor het eerst sinds jaren een boek in twee adems uitgelezen. Op stille zaterdag deel één en vandaag het tweede deel: “De fundamenten” van Ramsey Nasr. Zijn essay raakt me, omdat ik al heel lang met het thema duurzaamheid bezig ben. Heel in het kort zegt hij dat de huidige gezondheids- economische – en milieucrisis oplossingen vraagt met verbeelding van het “niet gedachte”. Een nieuwe aanpak is nodig, nieuwe oplossingen moeten worden bedacht en nieuwe strategieën om de huidige situatie te keren. In Buitenhof van 28 maart licht hij zijn boek toe.
In een eerder blog, bijna een jaar geleden, had ik het opgegeven. Rob de Wijk plaatste de uitdagingen van deze tijd in het licht van de macht van China. Wat wij als klein landje aan de Noordzee willen, doet er voor de zoveel miljard Chinezen niet toe. De gedachten in mijn afstudeerscriptie aan de Heao op basis van het boekje “Hou het klein” (Small is beautiful) van E. F. Schumacher (1973) hebben geen enkele zin, tegenover de grootschalige ontwikkelingen in China. Gelukkig herinnerde mijn broer me eraan dat het juist wel een goed verhaal was, toen.
Door dit essay van Nasr ging ik weer op zoek naar het boekje en ik vond ook het boek “Kapitalisme en vooruitgang” van Bob Goudzwaard (1978). Ik liep met wie ik ben door het Deelerwoud en kreeg hagel op mijn donder en genoot van de zon tegen de achterkant van de bui.
Thuis gekomen kookte ik en vond in de koelkast nog een pakje biologisch fruit uit Chili. De laatste bessen waren verdroogd en heb ik weggegooid. Het plastic waar dat in zat, ook. Hoe durft mijn Jumbo dat biologisch te noemen. Albert Heijn en de Lidl en de anderen doen hetzelfde. Dit kan niet biologisch zijn. Het is per container op een schip van de andere kant van de oceaan gekomen. Of per vliegtuig, nog erger. We worden voorgelogen, net als door onze minister president. Maar hun gedachte is dat het geen leugen is, maar waarheid. Ik koop die rommel niet meer en vind dat jammer voor de boeren in Chili. Dit helpt natuurlijk niemand…..
Ik dacht toen de zon weer scheen en ik ver kon kijken: ik zou een discussie willen bijwonen van De Wijk en Nasr over de vraag: Hoe nu verder? Wat kan een strategie zijn? Hoe kunnen we de wereld aan onze kleinkinderen een beetje beter nalaten? Welke doelen kunnen we stellen?
De komende weken zijn, zoals altijd, weken van de waarheid. Gaan we als Nederland echt inhoudelijk nadenken over de vraag hoe we uit de crisis komen of niet? Gaan we door na tien jaar Rutte of creëren we een keerpunt? Kiezen we voor Wijffels als informateur die een open bestuurscultuur nastreeft en duurzaamheid in het beleid als pijler benoemt of komen we uit bij iemand als Wijffels, een technocraat met sterk traditioneel economische reflexen.
Mijn advies aan Kaag en Hoekstra: Lees het boek “De fundamenten” van Ramsey Nasr en creëer een keerpunt, een omslag in beleid en cultuur.
5 april 2021
Einde Rutte? Helaas niet….
Afgelopen woensdag het Astra Zeneca vaccin ontvangen van de regering. Mensen om me heen, ouder en jonger, vragen zich af hoe ik dat zo heb weten te regelen. Ik zit in de categorie 60-65 jaar. Daarom dus.
Ik weet niet of je er blij van moet worden. Ik ben nu voor de tweede dag ziek en dat komt misschien ook wel van de politiek in Nederland. Het voelt alsof ik weer corona heb. Dezelfde verschijnselen. Echter van Rutte krijgt je op dit moment ook geen energie…. pffff.
Hoe gaat het nu verder in Den Haag? Eerst een verkenner… Wijffels, Wijers of Rinnooy Kan. De laatste is Eerste Kamerlid. Afstand tot de politiek? Wijers is echt niet acceptabel voor links. Te uitgesproken politiek. Wijffels had afgelopen zondag een goed verhaal in Buitenhof over de openheid in de politiek en over de vraagstukken, die belangrijk zijn met duurzaamheid als hoofdthema. De naam van Wijffels werd ook al genoemd in het debat door Kaag. Ik denk dat hij ook voor Omtzigt acceptabel is.
Op Twitter kom je, naast meuk, ook wel leuke dingen tegen. Ik zag de site economiediewerkt.nl. Daar kan ik me wel in vinden. Ik ben er nog niet uit of zij ook een standpunt hebben over kernenergie. Voor mij is dat niet acceptabel. Kijk naar Fukushima, Harrisburg en Tsjernobyl. Nu kun je zeggen: nieuwe centrales zijn veel veiliger. Echter het risico blijft en het afval ook. Bovendien gaat een discussie over kernenergie zoveel – politieke – energie kosten dat andere opties beter zijn. Wat ik zie is, dat deze club van weldenkende mensen de markt wil reguleren. Een soort gereguleerd kapitalisme met versterkte toezichthouders. Vanuit links komt steeds de idee, en dit idee heb ik altijd aangehangen bij gebrek aan beter, dat de overheid het moet regelen. Maar wanneer de markt het kan, dan mag het wat mij betreft. Het dient echter te gaan om de inhoud: De uitbuiting van de aarde moet stoppen, alle mensen hebben recht op leven, mensen die buiten de boot vallen, moeten weer aan boord gehesen worden. Bekijk dit filmpje.
Vooreerst is het echter nodig dat er nieuwe mensen in de politiek komen. Mijn vertrouwen in Rutte is na gisteren volledig te gronde. Ik steunde hem in de corona-aanpak, maar wat er gisteren gebeurde kan niet. Helaas kan Kaag niet over links en is in alle situaties de VVD nodig. En de VVD laat Rutte niet vallen.
Nu maar hopen dat er inhoudelijk voldoende kan worden binnen geharkt op het gebied van duurzaamheid. Wijffels als verkenner vind ik niet zo gek….
2 april 2021
Foto: Rutte afgelopen nacht. Foto ANP.
Verwarrende weken (2)
Verkiezingen gehad, stemmen geteld, uitslagen bekend…. Zo begon ik mijn vorige blog. Formatie begonnen, zou ik er nu aan toe kunnen voegen. Maar nee hoor. Formatie gestopt. Tot woensdag. Mijn partij heeft fors verloren bij de verkiezingen en de partij waar ik op gestemd heb, is gelijk gebleven. Ik hoop dat mijn stem er toe leidt dat de Kamervoorzitter mag blijven, hoewel ook zij deze week niet helemaal vrijuit ging.
Maar de afgang was toch wel compleet voor de winnaars van de verkiezingen. In meerdere tweets heb ik bijgedragen aan de discussie. Wat een beginnersfout van een ervaren iemand als Ollongren die integriteit in het openbaar bestuur benadrukt!! En Rutte die arrogant zegt dat niemand hierover uitleg gaat geven. Wat een janboel! Maar wat ik het ergste vind is, dat hij daar nog gelijk in krijgt ook.
Ik weet ook wel dat in alle organisaties en in alle politieke partijen dit soort processen plaatsvinden. Het praten over mensen en het op de juiste plek krijgen van mensen, zodat ze hun capaciteiten op de juiste plaats kunnen gebruiken. Meerdere malen heb ik aan een vlootschouw meegewerkt, waar de collega’s, afdelingen, mensen in de organisatie worden beoordeeld voor bepaalde functies. Of het nu de tuinvereniging is waar ik penningmeester ben of de organisatie waar ik toezichthouder was of gewoon tijdens een studiedag van een MT waar ik inzat: iedereen doet het op zijn tijd. Mensen beoordelen op een professionele manier om de juiste man of vrouw op de juiste plaats te krijgen. En vertel mij niet wat er gebeurd(e) tijdens borrels, bij het koffieapparaat en in het café op donderdagmiddag. Moest je voor de coronatijd maar eens op donderdagmiddag op het Plein gaan kijken tegen een uur of zes.
Ook GroenLinks gaat geen uitleg meer geven over de vraag waar het mis ging in de kandidatencommissie bij de benoeming van de nummer negen van de partij. Ik ben er vrij zeker van, dat deze keuze GroenLinks een zetel heeft gekost.
Ook het CDA geeft geen uitleg hoe het kan dat het dagen duurt voordat er steun voor Omtzigt door de partijtop wordt uitgesproken. Eigenlijk zijn ze hem liever kwijt dan rijk.
Dat de mevrouw die nieuw leiderschap moet brengen de afgelopen dagen volkomen stil was rond een blunder van haar vertrouweling, is onbegrijpelijk. Dat zij de woordvoering van haar opvatting overliet aan Rutte is wellicht een nog grotere beginnersfout van een gelouterd onderhandelaar.
Maar de arrogantie waarmee Rutte zegt dat niemand hierover uitleg gaat geven slaat echt alles. En hij krijgt nog gelijk ook. Voor komende woensdag worden de rijen gesloten. Ze gaan nog wel even oefenen met camera. Er is wel een bureau dat ze wil helpen voor € 3.480 per dagdeel. Er komt een Kamerdebat wat je nu al kunt uit tekenen. Ollongren gaat ernstig door het stof. Ze zal zeggen, dat ze een grove blunder heeft gemaakt. Dat de tekst op het briefje, niet alleen de tekst over Omtzigt, inventariserend was en door niemand is gesouffleerd en met niemand besproken. Jorritsma zal haar steunen en Rutte blijft gewoon buiten beeld. Hij zal de woordvoering laten doen door Sophie Hermans. En de tijd heelt alle wonden. Meerdere mensen worden hier, met mij, onpasselijk van. Wanneer ik zo met de mensen om me heen omging, zou ik allang (figuurlijk) op het kerkhof hebben gelegen, alleen al omdat ik me dood zou schamen.
Hoe het verder moet, ik weet het niet. Het liefst zou ik de Kamer per komende donderdag ontbinden en nieuwe verkiezingen uitschrijven. Of het daar beter van wordt weet ik niet. De VVD zou verliezen en Rutte zou vertrekken, maar Wappie rechts weer winnen. D66 zou verliezen en de kleine linkse partijen zouden wat kunnen herstellen. Wanneer Omtzigt mee zou doen met zijn eigen partij voor de rechtstaat zou er wellicht echt een verandering komen.
Was er dan niks goed deze week? Jawel!! Ik zag de laatste bijdrage van Bram van Ojik deze week aan het debat in de Kamer. Hij trok GroenLinks uit de vorige crisis. Zijn stem wordt node gemist, zowel in de partij als in de Kamer.
En ik zag ook dit filmpje van Hans van Mierlo bij Pauw en Witteman. Misschien moet Kaag daar ook nog eens naar kijken.
Op de achtergrond klinkt bij het schrijven van dit blog het album OK Computer van Radiohead.
27 maart 2021
Verwarrende weken…
Verkiezingen gehad, stemmen geteld, uitslagen bekend… Wat doet corona. De cijfers gaan niet omlaag. Maar we moeten het anders duiden. Binnenkort zal ik gevaccineerd worden met het Astra Zenica vaccin.
Vanavond voor het eerst naar “Matthijs Gaat Door” gekeken. Ik ben een beetje klaar met die talkshows en ik was ook klaar met “De Wereld Draait Door”. Al die mensen die hun boek of plaat komen pluggen of ergens een commercieel slaatje uit willen slaan. Ik moest iets overwinnen om naar Matthijs gaat door te kijken.
Renate van der Bas, TV recensent in Trouw en anderen, hebben me overgehaald. Vanavond van A tot Z genoten. Ik had angst voor een zwangere vrouw die tussen twee podium delen kon vallen, maar gelukkig gebeurde het niet. Marlijn Weerdenburg zong prachtig. Stef Bos en al die anderen ook. Die bassist die was echt fenomenaal en Marjan Berk zou je zo willen zoenen. Mijn humeur is verbeterd.
Want het zijn verwarrende weken. De winter is voorbij. Het voorjaar komt, is begonnen. Nog koud en we willen de tuin vol zetten. Ik kan niet wachten, terwijl ik weet dat zolang de ijsheiligen nog niet weg zijn er niets kan bloeien, zonder dat het kapot kan gaan. Corona lijken we onder controle te krijgen, maar zo ver is het nog niet.
En ondertussen is voor het eerst sinds jaren mijn geboortestad op het NOS Journaal. Op de plaats waar ik Sinterklaas en Zwarte Piet zag binnenkomen duidde verslaggever Youssef Abjij het nieuws in het journaal. Ontevreden boeren. Ooit stond ik daar met en standje voor “Ommen binnenstad autovrij…” Vele jaren later is het zover. Ook toen vonden de boeren dat maar niks. Ingewikkeld vind ik het. Dat mensen van mijn afkomst, die eerst CDA stemden en nu op de BBB hebben gestemd. Daar begrijp daar niks van. Ik woon nu in een middelgrote stad. Dat zal het wel zijn.
Maar goed, het voorjaar komt eraan, het vaccin gaat werken en ondertussen zag ik de rabarberplant alweer boven de grond komen. Ik was hem kwijt, maar hij laat zich niet stuiten.
Je kunt wachten op de asperges…
Anouk speelt, terwijl ik dit schrijf, op de achtergrond “Hotel New York”. Prachtig!
20 maart 2021
Een jaar verder…
Precies een jaar geleden ging Nederland in de zogenaamde “intelligente lockdown”. Scholen dicht, ik schreef mijn eerste blog over corona en de luchten waren blauw. Vandaag hebben we maartse buien. Van die dikke knotsen, waar je in een mum van tijd kletsnat van wordt. Je kunt onder een boom gaan staan, want vijf minuten later schijnt de zon weer. Het dondert af en toe, maar je weet het wordt voorjaar! De ronde van Vlaanderen komt eraan. De tuin kan gespit.
Zo gaat het ook met de corona crisis. Vandaag dondert het, stormt het weer eens: Astra Zenica kan nu wel leveren, maar het het vaccin wordt niet 100 procent veilig bevonden. Wat is het risico. Wat is de afweging? Meer mensen op de IC en meer mensen besmet met het virus of meer mensen met trombose ernstig ziek van het vaccin. Niemand kan die afweging zelf maken. Het is als in een casino, waar je op rood of op groen kan inzetten, op even of oneven.
Maar je weet het gaat voorbij. Wanneer ik die prik heb, ga ik op vakantie. Dan kan ik mijn voucher van DFDS Seaways cashen. Ik wil lopen in Schotland. En ik wil weer naar een concert of naar het theater. Weer leuke dingen doen met mijn naasten. Gewoon ff lekker knuffelen, zou die ene bewoner uit het Big Brother huis zeggen.
Vandaag is mijn zus jarig. We deden een zoom meeting. Ik kreeg vijf euro van haar per giro en ik kocht twee lekkere gebakjes van patisserie Christiaan. Met wie ik ben zat tot een uur of twee op het stembureau. Ook geen sinecure. Volgens mij wordt het voorjaar en zomer.
En die prik? Die krijg ik toch wel. In deze tijd waar alles direct en dadelijk moet, komt het op een paar weken niet aan.
15 maart 2021
Stilte
Vandaag gelopen van Otterlo naar huis. Het was heel stil, heel stil…. Via de Hooge Veluwe.
Vliegveld Deelen
28 februari 2021
Zorg en verzekeringen…
Meer centrale regie in de zorg. De marktwerking is te ver doorgeschoten. Dit stelt Hugo de Jonge in Trouw van vandaag. We moeten meer samenwerken in de zorg, meer doen aan preventie en voorlichting. Er is genoeg te doen…
We hebben een coronacrisis en wat me tot nu toe opvalt in deze crisis is dat het in de Torens van de zorgverzekeraars in Eindhoven, Rotterdam, Amsterdam en Enschede (VGZ, Achmea, DSW, Menzis, etc.) ijzig stil is. Ze hebben een keur aan mensen rondlopen van boekhouders tot verzekeringsartsen en van incassomedewerkers tot onderhandelaars. Maar tijdens deze coronacrisis heb ik de verzekeraars niet gehoord of gezien. Ja, er was weer een campagne om van de een naar de ander te gaan in december. Dat helpt zogenaamd. Maar verder: ijzig stil.
Er valt ook niet zoveel voor ze te doen. Immers ze hebben productieafspraken met de zorgaanbieders gemaakt. Door corona kunnen deze afspraken volledig in de prullenbak. Ze kunnen geen afspraken maken voor het nieuwe jaar, want door corona is er geen enkel zicht op een normaal werkende zorgorganisatie. Waar de zorgaanbieders volledig flexibel moeten zijn, zijn zorgverzekeraars dat in zijn geheel niet.
We hebben zorgverzekeraars voor de geldstromen. Ik ga naar de dokter en ik betaal premie aan de zorgverzekeraar. Hoe het geld van de een naar de ander stroomt is voor de leek totaal niet transparant. Dat de aanbieder (de dokter, etc.) een afspraak heeft met een paar zorgverzekeraars. Dat de aanbieder een factuur stuurt en dat die factuur gebruikt wordt ter dekking van die afspraak tussen de dokter en de verzekeraar. Dat de dekking iets geheel anders is dan de werkelijke zorgkosten, is voor de leek niet te volgen. Er is een heel circus ontstaan bij zowel de aanbieders als de verzekeraars om jaarlijks die afspraken te maken en te monitoren. Dat circus kost handen vol geld. De uitvoerders van dat circus verdienen vaak een hoger salaris dan de gemiddelde verpleegkundige. Over die afspraken niets in bovenstaand plaatje.
Wanneer in de Tweede Kamer over het zorgstelsel wordt gesproken, en dat gebeurt ieder jaar bij de bespreking van de begroting van het ministerie van VWS in de Tweede Kamer, gaat het zelden over de zorg zelf. Het gaat bijna altijd over de geldstromen tussen premiebetalers, zorgverzekeraars en aanbieders. Over inkomenspolitiek, over premieverdeling tussen hoog- en laagverdieners. Over wat wel en niet in de basisverzekering valt. Met pakketverkleining wordt immers de zorg goedkoper, denkt men. Je kunt ook redeneren dat de zorg duurder is geworden door de pil uit het basispakket te halen.
Ik pleit ervoor om heel zorgvuldig naar de taak en functie van de zorgverzekeraars te kijken. Dat kan een boel geld opleveren. In de Torens, ver van de realiteit, is hun bijdrage aan de zorg niet te meten (zo klein).
22 februari 2021